Εκείνη την ημέρα ο Ολυμπιακός έκανε μια από τις μεγαλύτερες νίκες του. Παρόλα αυτά, αυτή η νίκη δεν γιορταστικέ ποτέ και ούτε θα γιορταστεί επειδή την τραγική αυτή ημέρα 21 ψυχές ηλικίας 14 ως 40 ετών μπήκαν στην βάρκα του Άδη για ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή. Ακόμα και σήμερα 31 χρόνια μετά δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες.
Ας πάρουμε την μηχανή του χρόνου και ας δούμε τα γεγονότα.
Η ώρα είχε φτάσει 15:15μ.μ.. Οι 35.450 φίλαθλοι που είχαν εξασφαλίσει το "μαγικό χαρτάκι", χιλιάδες ακόμη που είχαν εξασφαλίσει είσοδο με διάφορους τρόπους κι όσοι βρίσκονταν έξω από το γήπεδο Καραϊσκάκη, αδημονούσαν για το εναρκτήριο σφύριγμα του διαιτητή. Οι πιο άτυχοι είχαν στήσει το αυτί στο ραδιόφωνο, από όπου άκουγαν τα πρώτα μαντάτα. Γκολ ο Γαλάκος και οι "ερυθρόλευκοι" μπροστά στο σκορ. Δεύτερο ημίχρονο και στο 53ο λεπτό, ο νεαρός και άπειρος Στέλιος Μανωλάς, αγωνιζόμενος στη θέση του αριστερού μπακ τότε, αποβάλλεται με δεύτερη κίτρινη κάρτα. Η άμυνα της Ένωσης δεν άντεξε. Γαλάκος, γκολ. Κουσουλάκης, γκολ. Ορφανός, γκολ. Βαμβακούλας, γκολ. Γαλάκος, γκολ. Τελικό αποτέλεσμα 6-0.
Το πλήθος παραληρεί. Συνθήματα θριάμβου ηχούν στο "Καραϊσκάκη", αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Οι νικητές πρέπει να γίνουν ένα με το κοινό τους. Να πανηγυρίσουν όλοι μαζί αυτό το κατόρθωμα. Το πιο ζωντανό κομμάτι των φιλάθλων του Ολυμπιακού βρισκόταν στη Θύρα 7. Οι περισσότεροι έτρεξαν ώστε να φτάσουν στην Θύρα 1 και να αντικρίσουν από κοντά τους ήρωες ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού. Ένας εκ των θεατών γλιστράει σε ένα μαξιλαράκι και κυλάει στα σκαλιά, φτάνοντας μπροστά από την πόρτα. Αυτή, κλειστή για μερικούς, μισόκλειστη για άλλους, εμπόδιζε την αποσυμφόρηση του χώρου. Ο ένας έπεφτε πάνω στον άλλο, αφού οι φίλαθλοι έτρεχαν χωρίς να καταλάβουν τι συμβαίνει ακριβώς μπροστά τους.
Οι αστυνομικοί ξεριζώνουν την πόρτα για να βγουν όσοι μπορούν. Δεκαεννιά άτομα δεν τα κατάφεραν, καθώς είχαν ήδη χάσει τη ζωή τους. Οι τραυματίες ακόμα περισσότεροι. Τα νοσοκομειακά έσπευσαν στο χώρο και διακόμιζαν νεκρούς και τραυματίες στο Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιά. Στους διαδρόμους το αδιαχώρητο. Όπως και απ' έξω.
Συγγενείς, φίλοι, εθελοντές και απληροφόρητοι συγκεντρώθηκαν στα πέριξ του νοσοκομείου για να μάθουν τι ακριβώς συμβαίνει και, κυρίως, τα ονόματα των ανθρώπων που βρίσκονταν μέσα. Η κρατική τηλεόραση και τα ραδιόφωνα είχαν ενημερώσει για την τραγωδία και μετέδιδαν συνεχώς τις τελευταίες εξελίξεις, καθώς και εκκλήσεις για αίμα. Το Κρατικό Πειραιώς κινητοποιείται με τη σειρά του, όπως και το ΚΑΤ.
Στο Τζάνειο καταφτάνει ο Υπουργός Κοινωνικών υπηρεσιών, κ. Δοξιάδης, οι Υφυπουργοί κκ. Τσουκαντάς και Αποστολάτος, ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Δαβάκης, ο Υφυπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως κ. Αχ. Καραμανλής, ακόμα και ο πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης. Όλοι διατάσσουν εντατικοποίηση των κινητοποιήσεων. Ο χρόνος είναι σημαντικός, όπως και η ανάγκη για αίμα. Όλοι, όμως, βοηθάνε. γιατροί, αστυνομία και φυσικά ο απλός κόσμος...
Ακόμα δυο βαριά τραυματίες δεν τα κατάφεραν
Η λίστα του χάρου:
Παναγιώτης Τουμανίδης (14 ετών)
Κώστας Σκλαβούνης (16 ετών)
Ηλίας Παναγούλης (17 ετών)
Γεράσιμος Αμίτσης (18 ετών)
Γιάννης Κανελλόπουλος (18 ετών)
Σπύρος Λεωνιδάκης (18 ετών)
Γιάννης Σπηλιόπουλος (19 ετών)
Νίκος Φίλος (19 ετών)
Γιάννης Διαλυνάς (20 ετών)
Βασίλης Μαχας (20 ετών)
Ευστράτιος Πούπος (20 ετών)
Μιχάλης Κωστόπουλος (21 ετών)
Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου (23 ετών)
Σπύρος Ανδριώτης (24 ετών)
Κώστας Καρανικόλας (26 ετών)
Μιχάλης Μάρκου (27 ετών)
Κώστας Μπίλας (28 ετών)
Αναστάσιος Πιτσόλης (30 ετών)
Αντώνης Κουρουπάκης (34 ετών)
Χρήστος Χατζηγεωργίου (34 ετών)
Δημήτριος Αδαμόπουλος (40 ετών)
Η μεγάλη απορία ποιος φταίει, γιατί δεν αποδόθηκαν πότε η ευθύνες ;
Και το μεγάλο συμπέρασμα!
Δεν έχει καμία σημασία η νίκη, μπροστά στην ανθρώπινη ζωή, ούτε υπάρχουν ομάδες και ομάδες..
Υπάρχουν μόνο άνθρωποι ανήμποροι να ξεφύγουν από την μοίρα τους!!!....
Από την μαθήτρια του Α1 Βασιλική-Νεκταρία Βλαχογιάννη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου